कोराना भाइरसलाई सम्झदै आयो विष्णुभक्त उपाध्यायको यस्तो कविता

चैत्र १२, २०७६

कालापानी मिडिया

सग्लो चिन्तन-

आएको छ विपत्ति यो मुलुकमा माता जि रक्षा गरून्
मान्छे यो अनिकालको समय हो सम्झेर भित्रै बसून्
जे जस्तो भवको बनोस् स्थिति यहाँ खेप्नै पर्‍यो लोकले
पीडा रोग पचाउदै मनुज कैं व्याकुल् नहोस् शोकले

हाम्रो संस्कृति आजको मनुजले बुझ्दै गए कर्मले
हाम्रा पुर्वजका सुकार्य पथमा लाग्यौ भने आत्मले
यस्ता रोग अनिष्ट व्याध दुखले नाप्दैन यो जीवन
भन्ने आस अठोटले अभयले पक्का बनाऔं मन

एक्लो चिन्तन वासको अगमता बेग्लै छ बुझ्दै गए
केही काल विचारको विपिनमा आनन्द आफै लिए
त्यसैको उपयोग गर्नु छ यहाँ पाइन्छ जे लोकमा
त्यै हो ज्ञान विचारको मधुरता खोजौंन संयोगमा

हाम्रो ज्ञान विज्ञान स्रोत छहरा पाइन्छ त्यैं शीतल
हाम्रो जो छ अतीतको धरहरा चम्किन्छ यै भूतल
हाम्रा आर्ष पना चिनौं हृदयले आनन्दका आसन
खोजौं यो इतिहासबाट मनले आँखा उघारी कन

मान्छेको मन हो कि निर्जल यहाँ बेला भयो निर्मम
खै यो चिन्तन दिव्य भै मनुजले गर्दैन आफै किन ?
मान्छेको जरिया निलो गगनका ताराहरू बुझ्दछन्
माया नै अभिशप्तका महलमा साक्षात भै रम्दछन्

सग्लो चिन्तन यामको पथिक हो दृढै बनाऔं मन
धैर्रे धारण हो दिगो विजयको संसारमा साधन
कोरोना अभिशापको जहरको हन्ता कुनै रोगको
बाच्ने छौं वरदान आत्म बलले अन्त्यै गरे शोकको